De tranen stonden in mijn ogen 🥹 ik was zo ontroerd!

Laatst was ik op bezoek bij een dierbare oud-collega. Zij is mijn beschermengel en heeft mij altijd gesteund, ook tijdens mijn intense burn-out (2021). Op mijn diepste punt heeft ze zaadjes geplant die nog steeds groeien. Over dat ik veel talenten heb en dat ze volledig gelooft in mijn toekomst. Geloof mij: deze boodschap vond ik heel moeilijk om te ontvangen - ik begreep er eerlijk gezegd niets van 🫣.

Elke keer als ik bij haar thuis kom voelt het als een warm deken. Deze keer was haar man er ook bij en na een tijdje gebabbeld te hebben over het leven, liep hij even weg en kwam hij terug met een bijzonder cadeau: een fossiele rietstengel. En ja, als je hem ziet denk je “oké, bijzonder”. Totdat hij zijn verhaal deed. Zijn wijlen vader had er een paar gevonden in de rivier en hij besloot eentje aan mij te geven. Hoe lief 🥲 en het verhaal dat hij vertelde was zo ontroerend.

Langs de rivier groeien talloze rietstengels 🌾 soms breken ze door harde wind, kou of regen en vallen ze in het water. Overspoeld door slib en modder lijkt het dan voorbij voor de kapotte rietstengels, maar niets is minder waar. Ondanks alles wat ze hebben doorstaan en dankzij de lagen slijk worden ze juist sterker, steviger en blijven ze zelfs mooi bewaard 😌 gebroken, maar sterker dan ooit.

Een supermooie metafoor en ik kan het vast niet zo mooi vertellen zoals hij dat deed, maar het raakte me enorm. Deze bijzondere rietstengel heb ik een plekje gegeven in mijn privécollectie, samen met een charoiet - een edelsteen die staat voor het omarmen van transformatie en verandering. Zo mooi!

Sommige momenten blijven je bij 🥲;

“Op de markt vroeg een lieve vrouw of ik een steen had voor gezondheid. Het ging niet goed met haar beste vriendin. Het was druk en ik kon haar even niet zo goed helpen en ze liep weg. Het was heel duidelijk dat ze het moeilijk had en steun/houvast zocht…

Ik keek nog eens snel over mijn lijstje en zag bij calciet staan - vitaliteit, reinigen & versterken. Er lagen nog twee heel mooie groene stuks in een bakje - ik griste die eruit, liep achter haar aan en tikte op haar schouders. Deze zijn voor jullie, ik hoef hier niets voor te hebben, ik ben blij dat ik toch iets passend heb gevonden.

Ze was geëmotioneerd en ik ben redelijk snel terug doorgegaan, want mijn traantjes kwamen ook. Welzijn is alles en heb geloof ik iets losgelaten over mijn burn-out, dat haar situatie mogelijks helemaal anders is, maar dat het leven soms echt heel intens kan zijn en ik haar en haar vriendin alle beterschap en steun toewens.”

Kreeg 2 weken geleden ineens dit berichtje 🥹;

“Ik weet niet of je mij nog herinnert, maar je hebt zoiets moois gedaan in mijn ogen en ik wil je daarvoor nogmaals bedanken. Ik zocht een steen voor mijn beste vriendin, maar het was toen redelijk druk. Ze trokken langs meerdere kanten aan jou. Ik zei het is oké laat maar.

Op dat moment kwamen andere vrienden langs en bleven we een beetje verder praten. Ineens tik je op mijn schouder en zei je: ik heb hier één steen voor haar en één steen voor jou - je hoeft ze niet te betalen. Ik ben toen beginnen huilen en omdat dat zo mooi was kon ik niets meer zeggen op dat moment.

Mijn beste vriendin lag toen in coma en ik zocht een steen voor haar... ze is uit coma en revaliderend, alles komt terug goed al zal het tijd vragen, maar die hebben we. Weet dat dit gebaar van jou recht naar mijn hart is gegaan en ik dat eeuwig zal blijven herinneren 🙏♥️.”

Wauw 😯 hoe bijzonder en hoe fijn... Dit moment heb ik mij absoluut herinnert, dankbaar dat ze mij terug heeft weten te vinden en opgelucht dat haar vriendin kleine stapjes zet naar beterschap. Het leven is zo kwetsbaar!

Ik had een complete meltdown bij mijn leverancier 🥹 zo gênant!

Alles werd me even te veel, ik glipte snel naar buiten en de tranen rolden over mijn wangen. Hoopte dat niemand het zag, maar dan hoor ik ineens de heel lieve vaste medewerkster zeggen: “Gaat het wel?” Oh nee, sorry dit was niet mijn bedoeling 🫣 ja, nee, alles is zo positief en toch ook zo intens. Ik heb mijn hoogte & dieptepunten en ondernemen heeft dat ook. Sinds mijn burnout is dit is mijn nieuwe start en dit voelt mega kwetsbaar. Soms ben ik even overmand door al die emoties, het is helemaal oké.

Wat lief dat ze even kwam kijken! Eenmaal terug binnen krijg ik van haar een warm kamilletheetje en zie ik bij de koffietafel een meneer met een prachtige driepunter bergkristal in zijn handen, vol enthousiasme in gesprek met de eigenaar, met zijn werkhandschoenen nog aan. “Wauw 🤩, zei ik, wat een mega uniek exemplaar en het lijkt wel alsof je hem net zelf uit de berg hebt gehakt!”. Er was een gezellige babbel en de eigenaar zei dat hij mij al zo stilletjes vond. Op de een of andere manier weet hij ook altijd mij de juiste dingen te zeggen als mens en vanuit ondernemersperspectief.

Ik ga naar de knuffelsteentjes om mij even wat af te zonderen en hoor: “Hé… waar staat jouw karretje?” maar dacht dat het niet voor mij was, even later komt de eigenaar met de bergkristal naar mij toe en fluistert terug “Hé, pssst: deze is voor jou hè?” Hij moest het wel drie keer herhalen, ik was zo verbijsterd, huh dat kan toch niet - hij is toch gereserveerd? “Een cadeautje voor jou” zegt hij. Och 🥹 dat meen je niet! Mijn kraan stond terug open, hoe lief en ik was sprakeloos!

Zo bijzonder… Deze driepunter krijgt een heel speciaal plekje in mijn huis 💜🙏 en is onbetaalbaar, niet te koop!

Dit is intens, dit is rauw, dit is pure emotie 😮‍💨.

Ivo. Wij hebben elkaar leren kennen op de markt. Zo een lieve meneer. Hij was heel erg geïnteresseerd in Lapis Lazuli en vroeg of het allemaal wel echt was. We raakten aan de praat en ineens zei hij: “want mijn vrouw hield zo van deze steen”. Bam. We stonden aan de grond genageld. Hij kon niet meer praten, schoot vol emotie en liep weg. Zonder nadenken rende ik erachteraan en duwde ik hem een Lapis armbandje in zijn handen: “hier, dit is voor u”. Zijn dochter was bij hem en dat stelde mij gerust dat hij niet alleen was met al die heftige emoties. Hoe kon ik het weten dat hij deze armband nu iedere dag draagt...

Ik mocht voor Ivo op zoek gaan naar een mooi stuk Lapis Lazuli als gedenkenis aan zijn dierbare vrouw. Wauw 🥹 daar wil ik zeker bij helpen. Bij mijn leverancier zag ik een aantal mooie stuks en ik moest meteen aan hem denken. Op basis van vol vertrouwen (en beeldmateriaal) koos Ivo voor dit prachtige kobaltblauwe statement piece. Damn. Ik moest even gaan zitten… dit is bijzonder.

Eenmaal thuis maakte ik het pakketje klaar 🥰 hier moest nog iets bij. Niet alleen mijn zelfgeplukte droogbloemen en een A4tje met achtergrond info over Lapis Lazuli, maar ook een kaartje van mijn lieve vriendin Catherine. Zij weet zo mooi de emoties en gevoelens van rouw vast te leggen in prachtige gedichten. Op maandag reed ik naar Ivo toe om het pakketje af te leveren, best heel spannend en uiteraard zijn wij eventjes blijven praten...

Achteraf stuurde hij mij een heel lief en warm berichtje. Zo fijn! Ik ben mega dankbaar dat ik mocht faciliteren in een heel intens en kwetsbaar rouwproces. Dit raakt mij diep en is dit exact waar het om gaat bij Mineralistic. Mineralen zijn meer dan prachtige stenen, het maakt iets bij je los en ze geven ruimte aan emoties en gevoelens. Deze prachtige Lapis Lazuli zorgt bij Ivo voor verbinding met zijn overleden vrouw als deel van haar altaar. Zo bijzonder 🥲.